We weten tegenwoordig niet beter. De klassieke beelden van de oude Grieken en Romeinen zijn ongekleurd, toch? Niets is minder waar…
Kijk maar naar deze twee, het ongekleurde standbeeld van Augustus van Prima Porta, en deze kopie mét kleur. Zo heeft het oorspronkelijke beeld er waarschijnlijk in de tijd van Augustus, zo rond het jaar nul, uitgezien.
De beelden waren allemaal voorzien van kleur, de ogen waren geverfd of ingelegd met (edel)steen.
Tot ver in de middeleeuwen werden ook de houten beelden kleurig geverfd. Als je goed kijkt, zie je op veel van die beelden nog wel wat verfresten zitten.
Maar door de eeuwen heen is die verflaag afgesleten. Vandaar dat al na de middeleeuwen gedacht werd dat beelden uit de klassieke oudheid niet waren gekleurd. Als de navolging van de kunst uit de oudheid dan in de mode komt, in de renaissance, zijn de nieuwe beelden dus wel ongekleurd. Omdat de makers dachten dat dat zo hoorde.
In de negentiende eeuw waren gekleurde houten beelden uit de mode. De houten nerf en glans werd meer gewaardeerd. Nu ondenkbaar, maar toen schroomden handelaars en verzamelaars niet om de verflaag er gewoon af te halen.
Vandaar dat wij helemaal niet meer aan die gekleurde beelden gewend zijn. Misschien doet het zelfs wel een beetje pijn aan je ogen? Maar kunsthistorisch gezien is het hoog tijd dat we kleur bekennen…
