De man van de ingepakte Reichstag, van de oranje poorten in Central Park, de man die het mogelijk maakte om over water te lopen, is niet meer onder ons. Christo – die deze kunstwerken maakte met echtgenote Jeanne-Claude – overleed op eerste Pinksterdag.

Ik voel nog de verbazing van dat enorme ingepakte gebouw in Berlijn: waarom?

Voor mij ligt dat antwoord niet zozeer in het eindproduct, in dat ingepakte gebouw, maar veel meer in de weg ernaar toe. Christo en Jeanne-Claude documenteerden alles heel zorgvuldig. Van een eerste idee, van het concept, tot alle gesprekken met betrokkenen, gemeenten, overheid en bouwers. Alle tekeningen, notulen en contracten zijn bewaard gebleven. Alles onlosmakelijk verbonden tot één kunstwerk.

Niet de beruchte stip op de horizon, niet het doel, maar het idee en de uitwerking daarvan waren voor het kunstenaarspaar belangrijk. Of dat doel nu wel of niet wordt bereikt. Ze hebben lang niet al hun ideeën kunnen verwezenlijken. Het is allemaal goed, het hoort allemaal bij hun kunst.

Dat zie ik als ik kijk naar het werk van Christo en Jeanne-Claude. Ik ben het paar dankbaar voor dat mooie inzicht.

The gates, Central Park NY, Christo en Jeanne-Claude (2005).

Neem eens een kijkje op de website van Christo en Jeanne-Claude om meer te lezen over hun projecten. Hier vind je de link naar hun project The Gates.

Pareltjes zijn korte verhalen over kunst, kunstenaars en kunstervaringen. Geschreven door mij, maar ook door andere kunstliefhebbers. Meer verhalen lezen? Klik hier.

Geïnspireerd en wil je zelf ook een pareltje schrijven? Stuur je verhaal naar post@paulahertogh.nl en ik neem contact met je op!